M.H.W.K. (Minko) Dijkstra (1911 - 2003)

Radioloog van 1943 tot 1976

[foto 1968]

Minko Dijkstra studeerde van 1929 tot 1937 medicijnen in Leiden. Zijn grote belangstelling voor techniek en voor radio’s deed hem voor de radiologie kiezen. Er was echter geen opleidingsplaats in Leiden beschikbaar. Zijn vriend en jaargenoot Von Ronnen was hem net voor geweest. Deze werd echter verliefd op zijn medeassistente Sophie Elink Schuurman, en dat betekende in die dagen dat zij elders haar opleiding moest vervolgen. Er kwam zodoende een plaats voor de jonge Dijkstra vrij.

In 1943 solliciteerde hij naar de nieuwe functie als röntgenoloog in het Ignatius Ziekenhuis in Breda. Het katholieke ziekenhuis moest, om de protestant Dijkstra te benoemen, een speciale dispensatie vragen aan Mgr. Hopmans, de toenmalige bisschop van het diocees Breda. Na de bevrijding van het zuiden van Nederland in 1944 werd hij gemobiliseerd en deed dienst als radioloog in het Eerste Nederlands Militair Hospitaal, dat gevestigd was in Schaerbeek bij Brussel.

Dijkstra is zijn hele leven het Ignatius Ziekenhuis trouw gebleven. Hij was een rustig man, althans zo oogde hij: hij wist zijn innerlijke emoties goed voor zich te houden. Hij liet zich niet opwinden en ging niet mee met de waan van de dag. Hij hield niet van moeilijkheden, en als het enigszins kon ging hij deze dan ook uit de weg. Hij las nog echt zijn foto’s vanaf zijn horizontaal geplaatste lichtkast. Zijn technische knobbel stelde hem in staat zelf röntgenapparaten te repareren: iets dat in de oorlogsjaren goed van pas kwam. Zijn collegae van destijds roemen zijn scherp zicht. Hij zag op foto’s elk detail. Bovendien kon hij beter dan welke laborante ook met een eenvoudig kogeltje de meest fraaie uitgedraaide foto’s maken.

Na zijn pensionering op zijn 65e bleef hij in zijn vak geïnteresseerd. Wekelijks haalde hij nog zijn leesmap op, en hij ontbrak op geen enkele reünie.

Peter van Wiechen. MemoRad 2004; 9(1):21