Hoe het medisch archief verhuisde
In de oudbouw aan de Wilhelminasingel was het Centraal Medisch Archief gehuisvest in het souterrain van de interimbouw, onder de ambulance-ingang en de functieafdeling.
Digitale archieven bestonden toen nog niet. Naar schatting 400.000 mappen hingen in speciale rekken.
Naast de poliklinische archieven van circa 3 jaar oud, werden ook de zogenaamde klinische statussen bewaard en beheerd.
Oudere statussen werden op microfilm gezet en gearchiveerd.
Al met al werd het krap op de werkvloer en in de archiefrekken
Ook de microfilm-afdeling was maar krap bemeten.
Al ruim voor, maar echt op 20 augustus 1991 werd het hele archief ingepakt en in containers geladen.
microfilms werden ingepakt...
en map na map na map na map.....(denk om de volgorde..!)
map na map na map na map.......
De volle containers konden al lang niet meer in het archief
De functieafdeling werd bijna geblokkeerd
Overal containers.... tot in de gang op de begane grond.
Lege rekken die wachtten op demontage
En een nog leeg archief op de Molengracht dat wachtte op stellingen
De eerste containers en materialen arriveerden op de Molengracht
waar het al meteen begon vol te stromen
In de oudbouw werd intussen zo goed als het kon doorgewerkt
De oude stelling werd gedemonteerd en op de Molengracht weer in elkaar gezet
Frans, Marcel en Jasper hadden het er maar druk mee
Tussen de bedrijven door rolden ook de containers van de band
Eerst tijdelijk naar het Röntgenarchief ....
later naar de beddencentrale....
en via de dagverpleging....
uiteindelijk naar het archief
waar het uitpakken al in volle gang was en de ruimtes werden ingedeeld
Microfilms weer op volgorde zetten
De eerste post weer sorteren...
en op zijn tijd wat thee zetten!
Het Jalema-bouwpakket van een medisch archief...
onder het motto: 'met passen en meter wordt de meeste tijd versleten'
en deze keer hielden ze geen schroefjes over
De assistentie van Jalema was zeer welkom
Er stond namelijk nog genoeg klaar in de oudbouw
Maar uiteindelijk was alles en iedereen over.
En konden de verhuizers even gaan zitten
en zag het er pico bello uit.
Dat was bij de oudbouw wel anders...
waarbij we ons afvroegen...... :
Wie er al die jaren zijn voeten niet geveegd had :-))
