Mia´s-Gravesande - Kuyper en Margot van Breukelen - Kuyper

Herinneringen van 1960-1964  

«Helaas ben ik de meeste namen vergeten, maar het is al zo lang geleden en ik heb uit die tijd alleen met Anke Swart altijd contact gehouden. Na mijn opleiding in het St. Ignatius Ziekenhuis, heb ik de kraam gedaan in Utrecht en daarna verloskunde in Manchester ( Engeland). Na drie jaar keerde ik terug naar Nederland waar ik werkte op de verloskamers van het Onze Lieve Vrouwe Ziekenhuis in Amsterdam. In die stad ben ik getrouwd, kreeg een zoon en een dochter. Later werd ik gezegend met vijf kleinkinderen. Nu woon ik in Oegstgeest waar ik soms nog wat verpleeghandelingen doe, om me heen. Het blijft er in zitten, zal ik maar zeggen. Daarnaast schilder ik - al vele jaren - en ik verbaas me er vaak over, dat je dan nog gezond verder kan gaan en van alles kunt doen om je heen.

Margot was in onze opleiding uitzonderlijk goed. Dit was in het ziekenhuis gewoon algemeen bekend. Als ze iemand nodig hadden op een grote afdeling die de leiding een dag moest overnemen door dat er iemand uitviel, werd ze gewoon gezocht. Ze was heel bescheiden en daardoor door iedereen ook geaccepteerd. Ze kwam bij dr Klein Swormink ook regelmatig op bezoek. In eerste instantie was hij waarschijnlijk benieuwd wat dat nu voor een verpleegster was. Zelf had hij geen kinderen en was erg op mijn zus gesteld. We vonden het allemaal heel gewoon, dat was Margot. Ze was heel enthousiast en altijd geheel zichzelf, heel bescheiden. 

We hadden een carnavals avond, waarbij een jury zou kijken wie het beste carnaval kon vieren zonder alcohol. Personeel van het hele ziekenhuis was aanwezig, behalve diegene die op de afdelingen aan het werk waren. Het was een bijzonder leuke avond en niemand dacht meer aan dat verhaal van die prijs. De prijs was gewonnen door Margot. Zoals u kon zien slaagde ze cum laude met een negen en een half voor geschiktheid voor de verpleging.»

Foto’s en teksten hebben we samengevoegd tot een electronisch plakboek. 

 Margot

  Mia