F.A.C.M. (Frans) Mol

Geneesheer-directeur van 1973 tot 1985

Frans Mol stond bekend als een aimabel, modern en sociaal voelend mens. Dat bleek zowel tijdens zijn periode als huisarts in Etten-Leur van 1954 tot 1972, als directeur van het Ignatius, als na zijn pensionering in 1985.

De in Etten-Leur geboren Mol vestigde zich als huisarts in de voormalige praktijk van zijn vader, de befaamde dokter, kamerlid en oprichter van het Wit-Gele Kruis, Chris Mol. Oud-patiënten uit Etten-Leur herinneren zich Frans Mol als een gedreven en gepassioneerd huisarts. Een echte dorpsdokter die uit zichzelf opbelde om te vragen hoe het ging. 

Geïnteresseerd als hij was in nieuwe geneeswijzen, paste hij als een van de eersten in Nederland manuele geneeskunde toe. 

Nadat Mol in 1985, als directeur van het Ignatius, met pensioen ging, bleef hij zich inzetten voor oud-patiënten en deed hij veel aan stervensbegeleiding. In 1972 stopte Mol met tegenzin zijn praktijk in Etten-Leur vanwege rugklachten. Het telkens in en uit de auto stappen werd te belastend. 

Zijn periode bij het Ignatius (1972-1985) stond vooral in het teken van ruimtegebrek en verbouwingen. Het Ignatius barstte jarenlang uit zijn voegen terwijl plannen voor nieuwbouw door het ministerie telkens werden uitgesteld. Mede dankzij de inzet van Mol werd er in 1988 eindelijk met de voorbereidingen van de bouw begonnen. De kosten daarvoor werden destijds geraamd op 156 miljoen gulden. Mol merkte hierover op dat je voor dat bedrag 'honderd ziekenhuizen in Afrika kon neerzetten en achttien miljoen mensen kon helpen'.

Op de dag van de verhuizing naar het nieuwe Ignatius, was Mol er natuurlijk bij. In de vrachtwagen met de laatste patiënt.